گفتی...

ای مهربان تر از واژه مهربانی

گفتی دل های ما با نقاب به سامان نمی رسد

گفتی با شک و ترس، انسان به ایمان نمیرسد

گفتی بن بست های ما به خیابان نمیرسد

گفتی عمر همه ی گل ها به زمستان نمیرسد

گفتی فصل بارانی چشم های دل شکسته به بی حاصلی نمیرسد

گفتی.تو گفتی به ما. گفتی...

اما سخت در گمان اشتباه، نرسیدن ها را رسیدن پنداشتیم

در گاه بخشایش و بازگشت  را بر ما باز نگاه دار که می خواهیم این بار رسیدن را

با آن تجربه کنیم...